Νίθαυρη. Χωριό 400 κατοίκων, «φυτεμένο» μεσόπλαγα, στα 500 μέτρα, από τα Δυτικά του <<Γέρο Ψηλορείτη>>. Αντικρίζει απρόσκοπτα τον Τίμιο Σταυρό στην υπερήφανη Κορυφή των 2.456 μέτρων, στα 10 χιλιόμετρα ανατολικά, κι άλλο τόσο από τα δυτικά, απλώνονται τα καταγάλανα νερά του Λιβυκού Πελάγους.
Πιθανή ετυμολογία : (ΤΗ)Ν Ι(ΔΗ)ΘΑ(Ε)ΥΡΗΣ, λόγω της περίοπτης θέσης του, που δεσπόζει μεταξύ Λυβικου Πελάγους και Βουνοκορφής.
Υπάγεται στο Δήμο Αμαρίου, (τέως Δήμο Κουρητών), του Νομού Ρεθύμνης, που πήρε το όνομα από τον Αρχαίο Ελληνικό μύθο των Κουρητών πού θορυβούσαν με κρόταλα, για να προστατέψουν τον Νεογέννητο Δία από τους εχθρικούς Τιτάνες.
Χαρακτηριστικό της : η αστείρευτη Βρύση της, που τρέχει αδιάκοπα κρυστάλλινο νερό από τη ρίζα πανέμορφου, ψηλού, περήφανου βράχου, κι απολαμβάνεις τη ζωογόνα δροσιά του, μαζί με την αίσθηση της Λευτεριάς που σου χαρίζει ο ανοιχτός της ορίζοντας.
Η βρύση έγινε το 1920 με δαπάνη των ομογενών της Αμερικής
|
|
Νιθαυριανό είναι το νερό, Νιθαυριανή και η Βρύση, Νιθαυριανή και η κοπελιά, που πάει να γεμίσει.
Τρέχουν τα νερά, τρέχουν οι Βρύσες, τρέχουν,
τρέχουν οι Άρχοντες.
Τρέχουν οι Άρχοντες, να παν` να ιδούν το Γάμο,
κι οι Αρχόντισσες.
Κι οι Αρχόντισσες να παν να ιδούν τη Νύφη,
πως τη λούζουνε.
Πως τη λούζουνε, και πως τηνέ χτενίζουν.
Τρέχουν τα νερά.
(Τραγούδι της τάβλας στο τραπέζι του γάμου) παπα Μανώλης